Co to jest życie? To splot wydarzeń złych i dobrych. Tak? Nie?
Co to jest życie? To ciepły dotyk skóry, to ulubione przedmioty, tradycje, to powtarzalność i stałość, które, wielu z nas sobie ceni. To dojrzewanie, zmiany, nowe wyzwania.
Co to jest życie? Z pewnością nie Ty. Sprzeciwiam się stwierdzeniu ''jesteś całym moim życiem, moim światem, moim wszystkim'' no cholera nie. Możesz być częścią, ważnym elementem, ale nie wszystkim. Nawet gdy kogoś ratujesz, to ta osoba musi się Tobie 'poddać' ale mówiąc o poddaniu mam na myśli ten szczególny rodzaj zaufania. Ja wiem jak to jest. Po prostu jednego dnia, albo 10 dni, jak wolisz; coś się w Tobie przestawia, dostrzegasz różnice w samym sobie, którą świadomie lub nieświadomie kształtowałeś przez jakiś czas, by wreszcie się wyłoniła ze środka. Piękne prawda? Oczywiście, że tak. O to w tym wszystkim chodzi. Nawet jeśli jeszcze nie wiesz o co, to dowiesz się, obiecuje. Mówi się, że refleksje, przemyślenia zanosi się do łóżka. Znowu nieprawda. Czasem kiedy spacerujesz z psem, rozglądasz się, patrzysz na księżyc i ciemność, nie myślisz o niczym innym. A czasem widzisz w tym cały wszechświat, zaczynasz zastanawiać się ilu ludzi jest na świecie, którzy też teraz rozmyślają, ilu płacze i jak, ilu przeżywa swój najwspanialszy sen, a ilu kona w agonii myśląc, że to już koniec. Jeśli o tym nie myślisz, to nie zrozum mnie źle, ale mało wiesz o co chodzi w życiu. Nie mówię, że o to ma chodzić w Twoim, ale w moim na pewno. Potem siedzę i nachodzi mnie myśl, co chcę robić za jakiś czas. Jaka będę. I dlaczego nie jestem taka już teraz? Bo jest kolej rzeczy. Nawet jeśli nie pomogę nikomu, nie zainspiruje ani jednej osoby, nie zmienię czegoś - nie stawia mnie to na przegranej pozycji - ponieważ próbowałam.
Co to jest życie?
Co to jest życie? To ciepły dotyk skóry, to ulubione przedmioty, tradycje, to powtarzalność i stałość, które, wielu z nas sobie ceni. To dojrzewanie, zmiany, nowe wyzwania.
Co to jest życie? Z pewnością nie Ty. Sprzeciwiam się stwierdzeniu ''jesteś całym moim życiem, moim światem, moim wszystkim'' no cholera nie. Możesz być częścią, ważnym elementem, ale nie wszystkim. Nawet gdy kogoś ratujesz, to ta osoba musi się Tobie 'poddać' ale mówiąc o poddaniu mam na myśli ten szczególny rodzaj zaufania. Ja wiem jak to jest. Po prostu jednego dnia, albo 10 dni, jak wolisz; coś się w Tobie przestawia, dostrzegasz różnice w samym sobie, którą świadomie lub nieświadomie kształtowałeś przez jakiś czas, by wreszcie się wyłoniła ze środka. Piękne prawda? Oczywiście, że tak. O to w tym wszystkim chodzi. Nawet jeśli jeszcze nie wiesz o co, to dowiesz się, obiecuje. Mówi się, że refleksje, przemyślenia zanosi się do łóżka. Znowu nieprawda. Czasem kiedy spacerujesz z psem, rozglądasz się, patrzysz na księżyc i ciemność, nie myślisz o niczym innym. A czasem widzisz w tym cały wszechświat, zaczynasz zastanawiać się ilu ludzi jest na świecie, którzy też teraz rozmyślają, ilu płacze i jak, ilu przeżywa swój najwspanialszy sen, a ilu kona w agonii myśląc, że to już koniec. Jeśli o tym nie myślisz, to nie zrozum mnie źle, ale mało wiesz o co chodzi w życiu. Nie mówię, że o to ma chodzić w Twoim, ale w moim na pewno. Potem siedzę i nachodzi mnie myśl, co chcę robić za jakiś czas. Jaka będę. I dlaczego nie jestem taka już teraz? Bo jest kolej rzeczy. Nawet jeśli nie pomogę nikomu, nie zainspiruje ani jednej osoby, nie zmienię czegoś - nie stawia mnie to na przegranej pozycji - ponieważ próbowałam.
Co to jest życie?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Thanks!